دستفروشی

🔻دستفروشی:

🌻قسمت اول🌻

یکی از عمده ترین و گسترده ترین انواع اشتغال غیررسمی، دستفروشی است.
فقر، گسترش شهرنشینی، مهاجرت و عدم تأمین شغل مناسب برای گروه های فاقد مهارت و سرمایه،عدم تناسب میان سطح دستمزد و هزینه های زندگی از عوامل ایجاد پدیده دستفروشی افراد جامعه خصوصاً زنان سرپرست خانوار است.
که متأسفانه دستفروشان به بازاری وارد شده اند که به جای دولت، مافیا به تنظیم روابط و انتظام بخشی به آن مشغول است.

🔻دستفروشی عارضه جانبی فرآیند توسعه است:

دستفروشی، نه تنها در کشورهای درحال توسعه، بلکه در اکثر کشورهای توسعه یافته نیز به عنوان عارضه جانبی فرایند توسعه رواج دارد. گروه های آسیب پذیر مانند بیکاران فصلی، زنان و جوانان به دلیل نیافتن شغل در بازار کار، ناگزیر به بخش غیررسمی اقتصاد و دستفروشی روی می آورند. پدیده دستفروشی در بازار کار ایران به ویژه در شهرهای بزرگ، به دلیل گسترش مهاجرت از روستا به شهر، نبود فرصت های شغلی برای جذب نیروی کار، سهولت در استفاده از اماکن و معابر، قیمت های ارزان تر نسبت به بخش رسمی، عدم پرداخت مالیات، بیکاری، با شتاب فزاینده ای درحال گسترش است. این پدیده در سال های اخیر با توجه به بحران های متعدد اقتصادی شتاب بیشتری گرفته است.

🔻آسیب های پدیده دستفروشی به اقتصاد:

اینکه پدیده دستفروشی چه میزان می‌تواند به اقتصاد آسیب وارد کند، نکته قابل توجهی است. هنگامی که یک فرد در اقتصاد رسمی فعال نباشد خیلی از استانداردها را رعایت نمی‌کند و مشکلات بسیاری را پدید می‌آورد.

این مشکلات از تخریب محیط زیست گرفته تا تولید کالاهای نامرغوب است که پیامدهای منفی را به دنبال خواهد داشت.

مسئله کیفیت اهمیت ویژه‌ای دارد، به عبارتی دیگر وقتی افراد از جایگاه ثابتی که پروانه کسب دارد خرید می‌کنند اگر تخلفی صورت بگیرد به صنف مربوطه مراجعه کرده و شکایت خود را مطرح کنند. اما در یک اقتصاد غیر‌رسمی هیچ ‌نوع امنیتی به لحاظ کیفیت وجود ندارد و این مسئله می‌تواند به اعتماد عمومی آسیب بزند.

علاوه بر پیامدهای منفی اقتصادی که همین باندها می توانند به طور ناخواسته به زنان دستفروش از لحاظ مالی فشار بیاورنددر زمینه های مختلف نیز زنان دستفروش تحت تهدید جدی قرار می گیرند.

🔻ضرورت اجرای طرحی به منظور ساماندهی دستفروشان:

مشکلات و معضلات دستفروشی و عملکرد پیچیده دستفروشان ، بیانگر ضرورت برنامه ریزی و مداخله در جهت ساماندهی آن است.

✅ یکی از راه های ساماندهی، ایجاد بازارچه های فصلی برای دستفروشان است:

که این ساماندهی باید متناسب با دستفروشان و ایجاد بازارچه های فصلی بر مبنای کیفیات محیطی, کالبدی, زیست پذیری شهری باشد.

🌻برای نمونه:

«با مطالعه موردی بازارچه محلی-فصلی کن درمحدوده ناحیه ۲ منطقه۵(حاشیه اتوبان همت) و تحقیق و گردآوری اطلاعات و با استفاده از ابزار پرسشنامه (سوالات منظم) و بازدید میدانی از منطقه و در پایان با استفاده از SWOT نقاط ضعف، قوت، فرصت و تهدیدهای ایجاد بازارچه بر زندگی ساکنین محدوده مورد بررسی قرار گرفته شد که از نتایج بدست آمده می‌توان پی برد؛ ساماندهی دستفروشان و احداث بازارچه می تواند جهت معرفی محصولات منطقه مفید واقع شده و در پایداری منطقه نقش موثری داشته باشد.»

✅راهکار دوم برای ساماندهی دستفروشان شناسنامه دار کردن آن است :

برای شناخته شدن دستفروشی به شغلی رسمی باید حرفه دست فروشی را شناسنامه دار کرد و با اعطای شناسه یکتا، به دست فروشان ، این حرفه را به عنوان کسب و کار رسمی شناساند.
اعطا کد یکتا و شناسنامه دار کردن دست فروشی از برنامه های مرکز بهبود کسب و کار وزارت اقتصاد بوده است، که البته تا به حال تغییرات قابل مشاهده ای یافت نمی‌شود.
برای اجرایی شدن این امر؛ به راهکار اساسی نیاز هست که تنها مختص به شهرداری نیست. بلکه وزارت راه و شهرسازی هم باید زمین هایی در اختیار این افراد قرار دهد.

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

✅و اما دستفروشی زنان:

در گذشته ای نه چندان دور دستفروشی زنان امری پسندیده نبود و در خیابان و ایستگاه های مترو و اتوبوس زنان دستفروش وجود نداشتند اما در چند سال اخیر این پدیده روز به روز در حال گسترش است و ما شاهد حضور زنانی هستیم که برای تامین حداقل مایحتاج زندگی خود به کار فروش انواع کالاها در خیابان های می پردازند.

البته آمار دقیقی درباره زنان دستفروش وجود ندارد اما مشاهدات عینی نشان می دهد که این افراد در حال افزایش هستند؛ زنانی که از مشکلات متعددی همچون نبود امنیت، نداشتن مکان مناسب برای ارایه کالا، توهین و برخوردهای نادرست، رنج می برند. هرچند مردم و عابران خیابان ها به این افراد به چشم ترحم می نگرند و می کوشند، کالایی از آنها خریداری کنند تا بلکه کمکی کرده باشند اما دریغ از اینکه این پدیده به عنوان یک مساله برای کشور تبدیل شده است و کمک و همیاری نهادهای مسوول را می طلبد و تنها با خرید یک یا چند فرد قابل حل نیست.

🔻راهکار هایی برای کاهش دستفروشی زنان در جامعه:

✔️راهکار اول: برای جلوگیری و کاهش دستفروشی زنان در سطح جامعه راهکارهای مختلفی وجود دارد که یکی از آنها پیشگیری است. یعنی این افراد تا زمانی که بتوانند مهارت خاصی کسب کنند از طرف دولت مورد حمایت و کمک قرار بگیرند تا بتوانند حداقل های زندگی خود مانند غذا، مسکن و … را تامین کنند.

✔️راهکار دوم: راهکار دیگر برای کاهش دستفروشی زنان، یارانه هایی است که در سطوح مختلف پرداخت می شود. برای نمونه دولت می تواند به کارخانه ها، بنگاه ها و … در جنبه های گوناگون معافیت هایی بدهد به شرط اینکه نیروهایی که آموزش دیده و مهارت لازم را به دست آورده اند استخدام کنند؛ یعنی همان نیروهایی که پیش تر دستفروشی می کرده اند و بعدها با استفاده از خدمات دولتی توانسته اند در شغل های گوناگون مهارت های لازم را به دست آورند.بنابراین راهکار پیشگیری دستفروشی زنان باید به همراه توانبخشی باشد؛ یعنی زنان دستفروش از سطح جامعه جمع آوری شوند برای مدتی مورد حمایت های دولت قرار بگیرند تا در این زمان بتوانند مهارت آموزی کنند و بعد در بنگاه های مختلف استخدام شوند تا اینگونه شاهد کاهش این پدیده بود.

🌻نتیجه‌گیری:

««بنابراین راهکار پیشگیری دستفروشی زنان باید به همراه توانبخشی باشد؛ یعنی زنان دستفروش از سطح جامعه جمع آوری شوند برای مدتی مورد حمایت های دولت قرار بگیرند تا در این زمان بتوانند مهارت آموزی کنند و بعد در بنگاه های مختلف استخدام شوند تا اینگونه شاهد کاهش این پدیده بود.»»

ادامه دارد….